Różności

Cztery tygodnie

Dokładnie cztery tygodnie temu na świat przyszedł nasz synek. Minęło tak mało czasu, a ja nie wyobrażam już sobie, że mogłoby w moim świecie nie być tych maleńkich stópek do całowania, tej umorusanej mlekiem bródki do wycierania i białej główki do wąchania :-).

Precyzja

Polska służba zdrowia znowu wprawiła mnie w zdumienie. Rejestrowałam dzisiaj Juniora na „przedszczepieniową” wizytę u pediatry i usłyszałam, że mamy się stawić dziewiętnastego lutego o 8.36. Tak, tak, nie wcześniej, nie później, tylko o 8.36. Okazało się, że lekarz przeznacza na każdego pacjenta po 12 minut i stąd właśnie ta dziwaczna godzina... Ech, byłoby super, gdyby lekarze byli tak precyzyjni w wystawianiu recept, co w liczeniu czasu...

Fryzjer

Dzięki pomocy mojej mamy i siostry, które zajęły się Hubertem, mogłam pozwolić sobie wczoraj na małe szaleństwo. Rano przyjechała do mnie fryzjerka, w której sprawne ręce oddałam się z dziką rozkoszą :-). Nareszcie mogłam pozbyć się tych wstrętnych odrostów i znów poczuć, że mam na głowie coś, co zasługuje na miano fryzury. Poza tym, cóż to była przyjemność tak po prostu siedzieć bezczynnie i pozwolić się rozpieszczać...:-)

Mandat

Mój Luby rozpoczął w ten weekend cykl wyjazdów do Warszawy, który potrwa do połowy marca. Tęsknić będę bardzo, bo nie będzie go aż trzy dni w tygodniu, ale cel jest ważny i byłabym małpą, gdybym marudziła. Wiem, że robi to dla nas i bardzo doceniam. Zresztą, dla niego to też nie jest łatwa sytuacja. Zapłacił już nawet frycowe - złapał piękny mandacik za przekroczenie prędkości o 17 km/h (jechał z oszałamiająca prędkością 67 km/h :-)). Najwidoczniej policja zaczęła wyrabiać nowe limity :-).