Najwspanialszych ludzi poznajemy przypadkiem

Jak to często w życiu bywa, najwspanialszych ludzi spotykamy w życiu przypadkiem. Gdyby nie zaistniał jakiś zadziwiający zbieg okoliczności, albo niespotykany łańcuch przyczynowo-skutkowy, nie mielibyśmy nawet szansy się spotkać. A tak, nasze życie jest bogatsze o kolejną, wartościową osobę.

Pamiętacie, jak we wrześniu opisywałam Wam historię kocyka, który trafił do Hubisiowa (klik)? Przypadkowo wysłałam koleżance zdjęcie ręcznie robionego kocyka, którego wzór tak mi się spodobał, że zapisałam go wśród innych zdjęć na pulpicie. Okazało się, że Karolina (na stałe mieszkająca w Niemczech) ma koleżankę Edytę (na stałe mieszkającą w Hiszpanii), która nie tylko potrafi takie rzeczy tworzyć, ale z chęcią je dla Hubisiowa wydzierga.

I tak rozpoczęła się nasza znajomość. W ciągu tych kilku miesięcy Edyta stała się ciocią dla Huberta i częścią naszego Hubisiowa. I chociaż dzieli nas tysiące kilometrów, jesteśmy w różnym wieku i nigdy nie spotkałyśmy się osobiście, ta cudna kobieta poświęciła swój czas i pracę, by zrobić nam wielką świąteczno-urodzinową niespodziankę :-).

Gdy zaskoczona otworzyłam paczuszkę, która dotarła do nas z Hiszpanii, zobaczyłam sweterek, kamizelkę i kocyk sensoryczny dla Hubisia. Był też prezent dla mnie i list, który chwycił mnie za serce. Wszystkie wydziergane rzeczy zrobiła własnoręcznie Edyta, a kocyk ma nawet napis „Hubisiowo” :-)! Młody oszalał na jego punkcie. Bardzo lubi się nim bawić. Na początku gładził zieloną fakturę trawki i listków, a teraz znęca się nad motylkiem :-).

Nie wiem, czym sobie zasłużyłam na taką dobroć, ale Edyta jest dla mnie kolejny dowodem na to, że na świecie wciąż są bezinteresowni, wspaniali ludzie. Trzeba tylko mieć trochę szczęścia, by ich w życiu spotkać :-). 

Pozdrawiam Cię serdecznie Ciociu Edyto i jeszcze raz dziękuję!

Hubisiowa mama