Co potrafi roczny Hubiś?

W naszym Hubisiowie nie ma już niemowlaka :-). Po domu biega maluszek, w pełnym tego słowa znaczeniu. Mały chłopczyk, który jak na wcześniaczka naprawdę dużo w ten miniony rok osiągnął. Kto nie lubi chwalenia się, niech nie czyta tego wpisu, bo Hubisiowa mama będzie się teraz chwalić na potęgę :-). Bo syna zdolnego mam nieprzeciętnie! I mądrego, i sprytnego i na dokładkę przystojnego :-).

Co potrafi roczny Hubiś?

Chodzenie

Hubiś zaczął chodzić, mając 9,5 miesiąca. Szybko bardzo, aż się niepokoiłam, czy nie za szybko. Ale Hubiś nic sobie z tych moich lęków nie robił i każdego dnia doskonalił technikę. Do pierwszych urodzin sztukę chodzenia opanował do tego stopnia, że zaczął biegać po domu :-). Nauczył się nawet bawić w „berka” i ucieka z głośnym śmiechem przed goniącym go Hubisiowym tatą.

Mówienie

Młody oszczędny jest w słowach, aczkolwiek kilka już opanował i potrafi je w odpowiednim momencie zastosować. Mówi „mama”, wyciągając rączki do góry, prosząc bym wzięła go na ręce. Mówi „bam”, gdy się przewróci lub rzuci zabawką o podłogę. Ostatnio pojawiło się „mniammm” i „am”, gdy chce konkretnego jedzenia. Kilka razy powiedział też „daaa”, gdy chciał coś dostać. Tylko słowa „tata”, które jeszcze dwa miesiące temu mówił, teraz jakoś się nie wymawia. Oczywiście w jego repertuarze jest jeszcze wiele innych słów, ale Hubisiowi rodzice jeszcze ich nie rozszyfrowali :-). 

Zęby

W dniu pierwszych urodzin było ich pięć. Wszystkie jedynki i prawa dolna dwójka. Dzisiaj wykluła się lewa dolna dwójka :-).  

Pokazywanie

Młody potrafi już pokazać, gdzie jest nos, oko, zęby i wąsy (Hubisiowego Dziadka). Uszu i włosów jeszcze nie opanował :-). Robi też na komendę „brawo”, „papa” i „chlapu chlap” w wannie. Bezbłędnie pokazuje, gdzie jest wielbłąd (mamy na ścianie dużą grafikę z głową wielbłąda), gdzie jest chmurka, wisząca nad łóżeczkiem (o ta) i sufit :-). Paluszkiem pokaże, gdzie jest mama, tata, babcia i dziadek. Gdy prosimy go, by coś zaniósł konkretnej osobie, prawie nigdy się nie myli.

Towarzyskość

Tu się ostatnimi czasy zmieniło i to bardzo. Syn mój, który do tej pory szedł do każdego z uśmiechem na buźce, nieufny się zrobił wobec obcych i potrzebuje kilku godzin, by nową osobę zaakceptować. Trzyma się kurczowo mojej, albo Hubisiowego taty nogawki i głośno protestuje, gdy próbujemy odejść chociaż na pół metra. Ostatnio rozpłakał się, gdy stojąca za mną w kolejce kobieta, uśmiechnęła się do niego.

Umiejętności

Otwiera szuflady i szafki. Zabezpieczenia w postaci rzepu, rozpracował w tydzień. Wdrapuje się na kanapę i pięknie z niej schodzi, opuszczając się nóżkami. Podnosi i opuszcza klapę sedesu :-). Gdy chowamy jakiś przedmiot pod kocykiem lub poduszką, nie daje się nabrać, tylko go wyciąga. Gdy słyszy dzwonek domofonu, biegnie do przedpokoju i czeka przed drzwiami. Na minutę potrafi skupić się na książeczce :-). Na obrazku pokaże kotka. Gdy uda mu się przechwycić pilota, biegnie do telewizora, wyciąga w jego kierunku rączkę z pilotem i próbuje "przełączać" kanały.

Noce

Coraz lepiej śpi. Usypia zwykle o 19stej i śpi do 7mej rano, z jedną pobudką na karmienie. Oczywiście, gdy akurat ząbkuje, jest z tym troszkę gorzej, ale z reguły pobudek jest nie więcej niż trzy. Śpi na brzuchu z pupką wypiętą wysoko do góry, ściskając pod pachą swojego misia. Wierci się niemiłosiernie. Przykryć się nie pozwoli, śpiworków nie toleruje.

Jedzenie

Coś mi się wydaje, że Hubisława Wiercidupkę zdecydowanie taniej będzie ubierać, niż karmić :-). Apetyt ma wielki i godziny posiłku są dla niego święte. Spróbuj się Hubisiowa matko spóźnić z 10 minut z podaniem obiadu :-)! Zobaczysz wtedy, co to Hubisiowy gniew :-). A je praktycznie wszystko. Dzisiaj przykładowo wcinał na obiad to samo, co my, czyli ryż, brokuły i kurczaka z parowaru. Nie trzeba mu już też jedzenia miksować, wystarczy drobno pokroić i sobie sam radzi. Uwielbia gruszki, banany i pieczywo. Kręci trochę nosem na kalafiora i awokado. I jedząc wciąż robi dookoła siebie ogromny bałagan :-).

Uroda

Wymiary ma idealne :-). Waży już prawie 10 kilogramów i mierzy 84 centymetry. Rozmiar stópki to 21, ale lada moment będziemy musieli wskoczyć w 22. No i najważniejsza urodowa zmiana - w końcu „sypnął” mu się włos :-). Przystojniak z niego coraz większy :-).

To by było na tyle :-). I chociaż jest na pewno wiele dzieci, które potrafią w tym wieku dużo więcej niż Hubiś, to i tak dumna jestem z naszego syna niesamowicie. To niezwykłe, jak dziecko może rozwinąć się w zaledwie 12 miesięcy. Ciekawa jestem, jakie zmiany przyniesie nam 2014 rok? 

Pozdrawiam Was ciepło,

Hubisiowa mama