Ja przygotować dziecko do żłobka?

Klamka zapadła jeszcze w grudniu. Hubiś idzie do żłobka. O przyczynach takiej, a nie innej decyzji pisałam Wam już tutaj. Dzisiaj chciałam opowiedzieć, jak wyglądały nasze przygotowania do tej wielkiej zmiany w Hubisiowym życiu. Zmiany, która wywróciła do góry nogami to, co Hubert do tej pory znał, kochał, uważał za naturalne i bezpieczne. 

Nie oszukiwałam się, że od razu będzie super. Wiedziałam, że pierwsze dni, a nawet tygodnie mogą być naprawdę trudne. Zależało mi jednak bardzo, by debiut w żłobku był dla Hubisia jak najmniejszym stresem. 

Pierwszą decyzją jaką podjęliśmy z Hubisiowym Tatą, było ustalenie daty rozpoczęcia żłobkowania na miesiąc przed moim planowanym powrotem do pracy. Chodziło nam o to, by adaptacja Huberta do nowej sytuacji przebiegała powoli i spokojnie. By mieć czas na stopniowe wydłużanie ilości godzin, którą młody będzie w żłobku spędzał. Nie wyobrażałam sobie sytuacji, że już czwartego lub piątego dnia miałabym zostawić go samego na pełne dziewięć godzin. Uznałam, że byłby to dla niego za duży stres, dla mnie zresztą również :-). Owszem, wiązało się to z dodatkowym kosztem miesięcznego czesnego, ale byłam przekonana, że naprawdę warto.

 

Od stycznia zaczęłam też Hubisia oswajać z dłuższą niż kilkuminutową rozłąką. Urządziliśmy mu taki trening rozstawania się z mamą. Zdecydowanie częściej niż zwykle wychodziłam sama na zakupy, spotykałam się z koleżankami lub jeździłam bez niego na warsztaty, podczas gdy młody zostawał z tatą w domu. Tłumaczyłam, gdzie wychodzę i kiedy wrócę, a Hubiś z każdym tygodniem znosił to coraz łagodniej i z mniejszą ilością łez.

Przy podpisaniu umowy, poprosiłam też opiekunki o dokładny rozkład dnia, tak by dostosować domowe pory snu i karmienia do tych obowiązujących w żłobku. Przeczytałam gdzieś, że im mniej różnic między domem a żłobkiem, tym dziecku łatwiej będzie się zaadaptować i rzeczywiście tak było. Nie ukrywam, że było to trudne i Hubi początkowo stawiał opór, ale ostatecznie zaakceptował nowy „rozkład jazdy” i już trzeciego dnia spał pięknie z całą resztą dzieci.

Przez styczeń i luty starałam się też jak najwięcej spotykać z innymi mamami i ich dziećmi. Chciałam po prostu, by Hubiś przyzwyczajał się do nowych twarzy. Wybierałam więc zatłoczone place zabaw, zabierałam go do znajomych, itp. Nie wiem, czy to coś pomogło, ale na pewno nie zaszkodziło :-).

Wychodząc na spacer, często jeździliśmy też naszym wózkiem pod budynek żłobka. Pokazywałam mu kolorowe okna, opowiadałam mu, że w tym miejscu są fajne ciocie i dzieci, z którymi będzie mógł się bawić. Mówiłam, że wracam do pracy i on będzie tu na ten czas przychodził. Oczywiście jakiegoś specjalnego zainteresowania z jego strony nie widziałam, ale kto wie, może akurat coś zapamiętał i zrozumiał :-)?

 

Jak widzicie do sprawy podeszliśmy taktycznie, przygotowując się prawie jak na wojnę :-). A i tak mieliśmy ułatwione zadanie, bo Hubiś nie jest już karmiony piersią. Mamy maluchów, które idą do żłobka, a są wciąż „na cycu” muszą jeszcze często nauczyć swoje dzieci pić z butelki. I skoro jesteśmy już przy tym temacie, to warto pamiętać, by nie łączyć pójścia do żłobka z odstawieniem dziecka od piersi. Stres, jaki można w ten sposób dziecku zafundować jest naprawdę ogromny. Zresztą, w coraz większej ilości żłobków (zwłaszcza prywatnych) mamy mogą już zostawić swoje odciągnięte mleko, a opiekunki podają je dziecku, gdy jest głodne. Jeśli w Waszym żłobku taka możliwość istnieje, warto też zawczasu zrobić jego zapasy :-).

No i ostatnia rzecz, która wprawdzie nas nie dotyczyła, ale o której warto pamiętać, jeśli Wasze dziecko ma alergię pokarmową. Wiele placówek z dużym wyprzedzeniem planuje lub zamawia posiłki dla dzieci, dlatego dobrze jest od razu dostarczyć do żłobka zaświadczenie lekarskie i zalecenia dotyczące diety. Dzięki temu żłobek będzie miał czas i możliwość dostosowania jadłospisu dla Waszego szkraba. 

I to wszystko, co w tej chwili przychodzi mi do głowy :-). Jeśli planujecie w najbliższym czasie oddać maluszka do żłobka, pamiętajcie, że bardzo dużo zależy od Was. 

Trzymam bardzo mocno kciuki za udany start w żłobkowaniu i ciepło pozdrawiam :-)!

Hubisiowa mama