15 miesięcy Hubisia

Biega, wspina się i tańczy.

Od miesiąca jest dumnym żłobkowiczem.

Zaliczył pierwszego poważnego guza i pobyt w szpitalu.

Wie, czego chce. I wie, jak nam to pokazać :-).

Nie pozwoli się nakarmić, jeśli na szyi nie wisi śliniaczek.

Kopie piłkę z precyzją godną kilkulatka.

W totalny zachwyt wprawia go każdy napotkany na spacerze pies.

Próbuje sam nakładać sobie skarpetki i zdejmować buciki.

Nagle zapałał awersją do kąpieli.

Od dwóch tygodni zasypia „na leżąco”, a nie przy noszeniu. Mój kręgosłup zaczyna więc odżywać.

Układa wieżę z czterech klocków.

Waży wciąż 10,5 kilograma i mierzy 84 cm.

Nie lubi oglądać bajek. Ani w telewizji, ani na komputerze.

Aktualnie najwspanialszą zabawą jest dla niego wkładanie kluczy do dziurki na klucze. Może to robić godzinami.

Urosły mu troszkę włosy, chociaż wciąż nie na tyle, by móc uzupełnić w naszym albumie kopertkę na jego kosmyk włosów.

Na placu zabaw najbardziej lubi zjeżdżalnię.

W tym miesiącu zaczął rysować!

Gdy go poprosimy podaje nam pilota, wynosi do kosza na śmieci pieluszkę i nakłada nam na stopy kapcie.

Zbiera z podłogi ubrania i wrzuca je do pralki.

Pokazuje na siebie, gdy go pytamy „Gdzie jest prezes? :-)”

W tym miesiącu nie nauczył się mówić żadnego nowego słowa.

Fascynują go krawężniki, wchodzi na nie i schodzi pasjami.

Uwielbia mieszać łyżką w garnkach, miskach i talerzach.

Ostatnio budzi się w nocy tylko raz.

Potrafi zjeść na raz dwa banany.

Nauczył się tupać nóżką.

Mój Hubiś.... Kocham go z każdym dniem mocniej i mocniej...

Właśnie minęło 15 najpiękniejszych miesięcy mojego życia :-)! Dziękuję synku!

Hubisiowa mama