Konsultacje psychologiczne

Kilka dni po tym, jak zapisałam Hubisia na konsultacje logopedyczne w ramach akcji „Dwa słowa na dwa lata to o 270 słów za mało” do olsztyńskiego Centrum Harmonijnego Rozwoju Dziecka Harmonijka, otrzymałam od nich e-maila z pytaniem, czy byłabym również zainteresowana bezpłatną konsultacją psychologiczną? Zainteresowana oczywiście byłam, więc po wyjściu od logopedy, udaliśmy się z Hubisiem do drugiego pokoju, gdzie czekała na nas pani psycholog.

Oczywiście podczas krótkiej, półgodzinnej wizyty nie było mowy o żadnej konkretnej obserwacji dziecka, miałam jednak okazję podpytać fachowca o kilka nurtujących mnie kwestii. Chodziło mi głównie o zdarzające się ostatnio sytuacje, w których Hubiś zły, że czegoś nie chcemy mu dać, próbuje bić nas rączką. Ba, jak się porządnie wścieknie, próbuje nas nawet ugryźć!

Chciałam się upewnić, że właściwie w tych sytuacjach reagujemy, łapiąc go delikatnie za rączkę i spokojnie, ale stanowczo tłumacząc, że bić nie można, że to mamę/tatę boli, że trzeba przeprosić i przytulić. Konsekwentnie też nie dawaliśmy mu tego, o co był tak zły. Moje wątpliwości wzięły się stąd, że nasze tłumaczenie nie przynosiło za dużych efektów. W sekundę po machnięciu rączką, Hubiś przytulał nas mocno, a w chwilę później robił to samo. Zastanawiałam się też, czy te wyskoki nie są spowodowane żłobkiem i prawem dżungli, jakie tam wśród dzieci panuje :-). 

Fot. Magdalena Sulwińska

Pani psycholog stwierdziła jednak, że w wieku Huberta wiele dzieci zaczyna eksperymentować z takim właśnie sposobem wyrażania emocji i jest bardzo prawdopodobne, że siedząc w domu, zachowywałby się tak samo. Że jest to etap, który potrwa jeszcze kilka miesięcy i wymaga od nas bardzo wiele konsekwencji i cierpliwości. Że reagujemy prawidłowo i musimy wytrwale powtarzać Hubisiowi, że nie wolno bić, tylko dlatego, że czegoś nie może dostać. 

Powiedziała mi też inną rzecz, która, nie ukrywam, dość mocno mnie zaskoczyła. Stwierdziła bowiem, by nie mieszać się od razu w „żłobkowo-przedszkolne utarczki” na przykład w piaskownicy. Że warto pozwolić dziecku nauczyć się mechanizmów obrony i walki o swoje. Zażartowałyśmy nawet, żeby nie wkraczać „do pierwszej krwi”. Zdarzają się bowiem sytuacje, w których kilkuletnie dziecko pozwala się mocno krzywdzić tylko dlatego, że zostało nauczone, że nie wolno bić, bronić się, ani zabierać tego, co zostało mu siłą wyrwane. A tak zdecydowanie być nie powinno. I że taka umiejętność przyda się niewątpliwie w późniejszym życiu :-).

O co jeszcze podpytywałam? O to nasze ciężkie usypianie, które wprawdzie odbywa się już „na leżąco”, a nie na rączkach, jednakże wciąż nie w Hubisiowym łóżeczku, a w naszym rodzicielskim łożu. Wszelkie próby usypiania młodego w jego łóżeczku kończą się bowiem histerycznym, długotrwałym płaczem, a mnie skończyły się już pomysły na to, jak go do tego łóżeczka przekonać. 

I tu pani psycholog również mnie zaskoczyła, mówiąc, że według niej Hubiś nie jest jeszcze po prostu gotowy, by usypiać bez fizycznego kontaktu ze mną, tym bardziej, że trzy czwarte dnia spędza w żłobku z dala od mamy. Że jest jeszcze bardzo malutki, że potrzebuje bliskości i że ta histeria jest prawdopodobnie wynikiem wielkiego żalu, jaki on czuje i poczucia odtrącenia. Doradziła mi bym, jeśli jest to możliwe, jeszcze przez jakiś czas usypiała go leżąc obok niego. Tak więc robimy :-).

Pytałam też o kilka innych spraw, między innymi o to, jak przezwyciężyć strach mojego synka przed siadaniem w wannie i nawet się nie obejrzałam, jak minęło pół godziny przeznaczone na nasze konsultacje. 

Myślę, że gdyby nie akcja i możliwość darmowych porad, nie wybrałabym się z moimi pytaniami do psychologa. Dlatego cieszę się, że miałam taką możliwość.

A wracając jeszcze do mojego poprzedniego wpisu, dotyczącego konsultacji logopedycznych, odezwała się do mnie moja koleżanka ze studiów, która chodzi ze swoją 14 miesięczną córeczką do neurologopedy i która podzieliła się ze mną całym morzem wspaniałych ćwiczeń i rad wspomagających rozwój mowy u dziecka. O tym, jak masować, czytać, wąchać, ćwiczyć z latarką, rozwijać mowę w kąpieli itd.

Byłybyście zainteresowane wpisem gościnnym na ten temat???

Serdecznie pozdrawiam,

Hubisiowa mama