Myśli potargane # 2

13 września 2014 (sobota)

Rano przyjechała do nas Hubisiowa Babcia. Młody tak ucieszył się na jej widok, że aż trudno to opisać. Śmiał się, piszczał, wtulał i całował. A potem spędził z Babcią cały dzień, dzięki czemu w końcu wyszłam na prostą z rzeczami do prasowania. Siedem godzin z żelazkiem w ręku. Jestem nienormalna :-).

14 września 2014 (niedziela)

Chyba coś zaszkodziło Hubertowi, bo wymiotował w nocy. Żadnych innych objawów choroby nie zaobserwowaliśmy. Nie ma gorączki, wysypki, ani biegunki. Nie wygląda też na to, by coś go bolało. Biega i bawi się zupełnie normalnie. Podejrzewałam, że mógł cichaczem połknąć jedną z czerwonych jagódek, które rosną na krzaku przy placu zabaw, a które od dawna bardzo go kuszą. Gdy go o to spytałam odpowiedział, że „taaaa”. Ale szybko się uspokoiłam, bo na pytanie kontrolne, czy zjadł ślimaka również odpowiedział "taaa" :-).

15 września 2014 (poniedziałek)

W niedzielę zostanę matką chrzestną mojego siostrzeńca Maksa. I będzie to nietypowy chrzest, bo będzie nas dwie. "Nas" w sensie matek chrzestnych. Gdy po raz pierwszy o tym usłyszałam, od razu przypomniała mi się bajka o Śpiącej Królewnie. Jej matkami chrzestnymi były trzy dobre wróżki, które z okazji chrztu obdarowały królewnę czarodziejskimi darami – pięknością, dobrocią i mądrością... Fajnie byłoby móc dać Maksowi taki prezent :-).

16 września 2014 (wtorek)

Hubiś jest chory. Po 14stej dostałam telefon ze żłobka, że ma wysypkę i gorączkę. Moja przełożona zabroniła mi wyjść z pracy, by go z tego żłobka zabrać. Zrobiło się mocno nieprzyjemnie, bo praca nigdy nie będzie dla mnie ważniejsza od syna. U lekarza okazało się, że to jakieś wstrętne wirusisko, więc od jutra jestem na zwolnieniu. I jakby problemów było za mało, to w moim autku padły łożyska, a Hubisiowy Tata przypadkowo roztrzaskał swój telefon. To zdecydowanie nie był dobry dzień.

17 września 2014 (środa)

Kupiłam dzisiaj prezent dla Maksa. Zamiast srebrnej łyżeczki będzie Tula. Mam nadzieję, że polubią się z Maksem :-).

Ps. Chory Hubisław Wiercidupka przeobraził się w Hubisława Jęczydupkę. Nie jest lekko...

18 września 2014 (czwartek)

Czasami omyłkowy telefon okazuje się uśmiechem losu :-). Chwila rozmowy i nagle mam sponsora nagród w konkursie na Hubisiowym fanpage’u. Tak się cieszę :-).

19 września 2014 (piątek)

Dzisiaj na kontroli pediatra zaskoczyła mnie stwierdzeniem, że Hubiś ma bostonkę. Wcześniej była mowa po prostu o wirusówce. Lekarka przedłużyła mi zwolnienie do środy włącznie i nie pozwoliła zabrać młodego na niedzielne chrzciny. I nie wiem teraz co zrobić, bo jedyne osoby, które mogłyby się Hubertem zająć, będą na tej imprezie.

20 września 2014 (sobota)

Hubi czuje się zdecydowanie lepiej. Właściwie dokuczają mu już tylko krosty. Cieszę się, gdy znowu widzę dawny Hubisiowy uśmiech :-).

21 września 2014 (niedziela)

Chrzciny Maksa. Piękna, rodzinna uroczystość, szkoda tylko, że bez udziału Hubisia i Hubisiowego Taty.

22 września 2014 (poniedziałek)

Zasypialiśmy dziś razem. Hubiś wtulony we mnie, mocno obejmował rączką moją szyję. Nie spał, ale leżał bardzo spokojnie. Szeptałam mu do ucha bajkę o piesku, który poszedł szukać swojego przyjaciela – parowaru... Po raz pierwszy słuchał jak zaczarowany. Magiczne chwile...:-).


Hubisiowa mama