Z Hubisiowej biblioteczki # 2

W minionym miesiącu nie miałam zbyt wiele czasu na książki. Na pewno nie tyle, ile bym chciała. Każdego dnia starałam się jednak wygospodarować chociaż chwilkę, bo nie potrafię już żyć bez czytania :-). Żeby nadrobić braki czasowe, zaczęłam też słuchać w samochodzie audiobooków. Aktualnie czwartą część cyklu o Harrym Hole, bohaterze książek Jo Nesbo. Dzięki nim nawet korki stały się przyjemne :-).

Ale wracając do książek papierowych, w październiku udało mi się przeczytać trzy naprawdę dobre pozycje, które z całego serca chciałabym Wam polecić. Jestem pewna, że nie będziecie żałować czasu, które im poświęcicie. Oto i one:

Lisa Genova „Lewa strona życia”

Kolejna powieść autorki genialnego i skłaniającego do refleksji „Motyla”. 

„Lewa strona życia” to opowieść o Sarah, młodej kobiecie sukcesu, która wraz z mężem i trójką dzieci mieszka na bogatych przedmieściach Bostonu. Wiecznie zabiegana, balansuje pomiędzy obowiązkami domowymi a karierą, planując i kontrolując każdą minutę swojego życia. Niezwykle ambitna nie daje sobie żadnej taryfy ulgowej. 

Pewnego dnia, jadąc do pracy, o jedną sekundę za długo nie patrzy na drogę i ma wypadek samochodowy. Jego konsekwencją jest poważny uraz mózgu zwany zespołem pomijania jednostronnego. Polega on na tym, że mózg całkowicie ignoruje informacje dotyczące lewej strony świata. Cała lewa strona po prostu znika z życia Sarah. Nie widzi osób, które stoją po jej lewej stronie, nie jest świadoma istnienia lewej strony czytanego tekstu, nie widzi w lustrze lewej strony swojej twarzy. Rehabilitacja jest niezwykle trudna, a prognozy lekarzy bardzo ostrożne. Sarah nie chce się jednak poddać. Marzy o powrocie do pracy i normalnym życiu.

„Lewa strona życia” to opowieść o tym, co w życiu najważniejsze. O wyborach, rodzinie i miłości. O wielkiej determinacji i walce z własnymi ograniczeniami. O trudnej relacji matki z córką. O tym, że wypadki nie zdarzają się tylko komuś innemu gdzieś daleko, ale mogą przydarzyć się także nam lub naszym bliskim. 

„Lewa strona życia” to naprawdę świetna książka i chociaż poprzeczki niezwykle wysoko postawionej przez „Motyla” nie przeskoczyła, to jednak z czystym sumieniem mogę ją Wam polecić.

Julie Cohen „Drogie maleństwo”

Claire i Ben to kochające się małżeństwo, któremu do pełni szczęścia brakuje tylko dziecka. Po wielu latach nieudanych prób, zabiegach in vitro i poronieniach, załamana Claire postanawia zrezygnować z dalszych starań. Z jej decyzją nie potrafi jednak pogodzić się Ben, który wciąż marzy o zostaniu ojcem. I w tym właśnie momencie jego najlepsza przyjaciółka Romily składa mu niezwykłą propozycję – urodzi jemu i Claire dziecko. Przekonuje małżeństwo, że poradzi sobie z rolą surogatki, tym bardziej, że już samotnie wychowuje córkę i nie chce mieć więcej dzieci. Pomimo wielu wątpliwości Claire godzi się na takie rozwiązanie, nie wiedząc jednak, że Romily od lat darzy jej męża potajemnym uczuciem.

I chociaż historia wydaje się banalna, banalną na pewno nie jest. To świetnie napisana książka o ludziach, którzy mają swoje słabości i którzy popełniają błędy. O granicy poświęcenia, nieodwzajemnionej miłości, zazdrości i wewnętrznym rozdarciu. O marzeniach, które mogą nigdy się nie ziścić. A także o macierzyństwie, które zmienia wszystko. 

Czy Romily urodzi dziecko Bena? Czy będzie w stanie oddać je Claire i Benowi? A może Ben, oczekując wspólnego dziecka, przekroczy granice przyjaźni? Odpowiedzi znajdziecie w książce, która na pewno jest warta tych kilku godzin na nią poświęconych. Polecam :-).

Mitch Albom „Pięć osób, które spotykamy w niebie”

Powieść, która znalazła się na liście 100 książek BBC, które każdy powinien przeczytać. 

Zaczyna się w miejscu, w którym większość książek się kończy. Główny bohater – Eddi uważa, że zmarnował swoje życie. Jest samotny i nieszczęśliwy. W dniu swoich 83-cich urodzin ginie w wesołym miasteczku, ratując życie małej dziewczynce. Po śmierci trafia do nieba, gdzie spotyka pięć osób, które w większym lub mniejszym stopniu wpłynęły na jego ziemskie życie. Każda z nich uczy go drogi do odnalezienia siebie, sensu istnienia i wyjaśnia powody doznanego cierpienia. 

Książka napisana jest niezwykle prostym, przyjemnym językiem. Pomimo poważnego tematu, przepełniona jest optymizmem i życiową mądrością. Nie mogłam się od niej oderwać, a szczególnie piękne fragmenty notowałam w kalendarzu. Na zachętę mam dla Was parę cytatów:

Duszenie gniewu w sobie zatruwa. Zżera od środka. Wydaje się nam, że nienawiść jest bronią wymierzoną w osobę, która zrobiła nam krzywdę. Ale nienawiść jest jak bumerang. Krzywdę, jaką robimy innym, zadajemy samym sobie.

Ktoś się starzeje, ktoś inny rośnie. Narodziny i śmierć stanowią części jednej całości.

Życiem i śmiercią nie rządzi sprawiedliwość – stwierdził. – Gdyby tak się działo, dobrzy ludzie nie umieraliby młodo.

Tego, że nie ma przypadków przypadkowych. Że wszyscy jesteśmy ze sobą połączeni. Że różne rzeczy w życiu dzieją się nie bez powodu... nawet te niedobre.

W październiku zrobiłam również podejście do "Lawendowego pokoju" Niny George, lecz poddałam się w okolicach setnej strony. I chociaż wiem, że jest to książka przez wiele osób bardzo chwalona, ja jej nie zdzierżyłam. Pomimo obiecującego początku, z każdą kolejną stroną była coraz bardziej męcząca. Główny bohater był tak infantylny i nijaki, że aż śmieszny, a opisy wołały o pomstę do nieba. Żeby nie być gołosłownym zacytuję chociażby ten: "Manon rozpuściła włosy: opadły jej na nagie piersi, gdy pędziła na swoim pokornym i wyrozumiałym rumaku o niedużych uszach". Po prostu nie dałam rady dłużej :-).

A Wy co przeczytaliście w tym miesiącu :-)? Podzielicie się :-)?

Pozdrawiam ciepło,

Hubisiowa mama

- ♥ -