Jantar

Kochamy morze i mamy to szczęście, że mieszkamy dwie godziny drogi od plaży. Zanim na świecie pojawił się Hubiś, bardzo często jeździliśmy nad morze po prostu na spacer. Od dwóch lat sprawa jest troszkę bardziej skomplikowana logistycznie, ale i tak jeździmy tak często, jak tylko się da. Szczególnie, że najmłodszy członek rodziny aż piszczy z radości na widok gigantycznej piaskownicy :-).

Długi weekend i piękna pogoda zdecydowanie sprzyjała wyprawie, więc w sobotni poranek zapakowaliśmy po dach samochód (leżaki, parawan, wiaderka, łopatki i inny niezbędny sprzęt :-)), po czym wyruszyliśmy na północ. Zwykle jeździmy do Stegny, bądź Krynicy Morskiej, tym razem jednak zdecydowaliśmy się na Jantar, mając nadzieję na mniejsze tłumy plażowiczów. I okazało się, że to było bardzo dobre posunięcie.

Jantar powitał nas pięknym, złotym piaskiem, czystą linią brzegową i mnóstwem miejsca do zabawy :-). Gdy stanęliśmy na wydmie i pierwszy raz spojrzeliśmy na plażę i morze, Hubiś z wrażenia aż otworzył buzię i złapał się obiema rączkami za policzki :-). Był tak zachwycony, że wybuchnęliśmy z Hubisiowym Tatą śmiechem. Fantastycznie było zobaczyć szczerą, dziecięcą radość i przypomnieć sobie, za co kochamy tę wielką wodę.

Zachwycony Hubiś pół dnia spędził na bieganiu po piasku, noszeniu wody w wiaderku i lepieniu fosy z błota :-). Oczywiście wysmarowany po uszy filtrem 50tką, regularnie pojony, w czapeczce osłaniającej kark i w bluzeczce chroniącej przed oparzeniem słonecznym. A gdy musieliśmy zbierać się do domu, długo machał wodzie na pożegnanie...:-).

Mam nadzieję, że to nie była nasza ostatnia wyprawa nad morze tego lata. I że jeszcze zwiedzimy nowe miejsca. A może polecicie nam jakąś zaciszną, nadmorską miejscowość w centralno-wschodnich rejonach :-)?

Ściskam serdecznie wszystkich wielbicieli morskich fal :-)!

Hubisiowa mama

-♥-