2,5 roczku Hubisia + wyniki rozdawajki

Dawno nas nie było. Porwało nas codzienne życie. Na szczęście nie tylko obowiązki, ale i przyjemności. Zachłannie wykorzystywaliśmy każdą wolną chwilę po powrocie z pracy i żłobka, a potem bez sił padaliśmy spać :-). Najczęściej całą trójką :-). W rezultacie przegapiłam mój tradycyjny insta-post i prawie przegapiłam comiesięczne podsumowanie Hubisiowego rozwoju. Na szczęście lipiec jeszcze nie minął i mam szansę nadrobić, a warto, bo ten miesiąc jest wyjątkowy. Dokładnie 4 lipca Hubi skończył dwa i pół roczku!

Jaki jest 2,5-letni Hubert? Duży :-)! I bynajmniej nie mam na myśli gabarytów (chociaż stopę ma olbrzymią), tylko o niezwykle szybkie tempo, w jakim się teraz rozwija. To zdecydowanie nie jest już dzidziuś. Potrafi się z nami kłócić (i to jak!). Potrafi żartować. Potrafi się nawet przekomarzać. Wielokrotnie zaskakiwał nas poczuciem humoru, którego zupełnie nie spodziewalibyśmy się po takim szkrabie.

Jest pogodnym, wesołym chłopcem, pod warunkiem, że przebywa wśród osób, które dobrze zna. Długo oswaja się z nowym miejscem i nieznajomymi osobami. Nie jest towarzyski. Nie lubi bawić się z innymi dziećmi. Nie wiem, czy to wynik prawa dżungli ze żłobka, czy po prostu ma taki charakter. Nie lubi dzieci i głośno nam to mówi. Gdy w piaskownicy bawią się jakieś maluszki, nie chce tam iść wcale. Gdy do zjeżdżalni podchodzi inne dziecko, on się wycofuje albo fuka oburzony. O podzieleniu się zabawką w ogóle nie ma mowy. Najchętniej bawiłby się tylko z nami, albo z dziadkami. Bardzo nie lubi, gdy popołudniami któregoś z nas zabraknie. Wszędzie by z nami chodził, chociażby to było tylko wyniesienie śmieci.

Ma fantastyczną pamięć. Przykładowo potrafi pokazać, gdzie w domu leży młotek, chociaż widział go przez sekundę jakieś pięć miesięcy temu. Doskonale wie, który z kilkudziesięciu sąsiadujących ze sobą garaży, to garaż Dziadka. Na parkingu bezbłędnie pokazuje nasze samochody. Pamięta milion różnych szczegółów i zaskakuje nas nimi co chwila.

O dziwo dość łatwo przyswaja reguły i zasady. Gdy wyprowadzaliśmy ostatnio psa Hubisiowego wujka i na moment zeszłam z chodnika na drogę, natychmiast przywołał mnie do porządku, mówiąc: "Mama tam nie, tam brum brum, chodź tu". Gdy Hubisiowa ciocia Magda powiedziała mu, że na polu lawendy może do woli biegać, ale nie powinien zrywać i dotykać kwiatków, tak wziął sobie to do serca, że nie mogłyśmy później zrobić zdjęć. Gdy tylko przygarniałam do siebie kwiaty, biegł i z przejęciem zdejmował moje ręce z lawendy, mówiąc "niu niu mama".

Jest uparty. Jak coś sobie zaplanuje, to nie ma zmiłuj. Pozwala założyć sobie na głowę tylko jedną czapkę i nie ma w ogóle możliwości, by przekonać go do założenia innej... Gdy nie chcemy się na coś zgodzić, opuszcza smutno głowę, a gdy i to nie zadziała zaczyna płakać, zerkając czy płacz działa :-).

Zrobił się samodzielny, wszystko chce robić "siam". Zakładać buciki, zdejmować i zakładać spodnie, robić listę zakupów. Nawet czereśnie z drzewa chciał ostatnio zrywać sam :-).

Coraz więcej mówi i bardzo, bardzo wiele rozumie. A gdy czegoś nie rozumie, na wszelki wypadek od razu zaprzecza. Śmieliśmy się ostatnio, że prawdziwy z niego przystojniak. Spojrzał na nas i wykrzyknął oburzony: "Ja nie to!". Podobnie zresztą było z "elegancikiem" i "przylepą". Nie znosi, gdy się o nim mówi "mały", natychmiast zaprzecza. Mówi, że mały to jest "Maś", czyli jego roczny kuzyn Maks.

Rozróżnia już naprawdę wiele kolorów. Coraz dłużej skupia się na książeczkach. Wciąż bawi się w dzielnego strażaka Huberta, a my odgrywamy role kotków na drzewach, które trzeba ratować... 

I rośnie... wciąż rośnie... Nosi ubranka o rozmiarze 92-98. Właśnie wyrasta z bucików o rozmiarze 24. Jest szczupły i ma ładnie zarysowane mięśnie nóg.

Czasami, gdy na niego patrzę, zastanawiam się, jak to możliwe, że jeszcze niedawno jego główka mieściła mi się w dłoniach. Jak szybko wszystko się zmienia. A przed nim (i nami) kolejne wielki zmiany - za dwa tygodnie Hubiś zostanie przedszkolakiem :-). 

Powiedzcie mi, kiedy to minęło :-)???


A na koniec, mam dla Was mały prezent. Bestsellerową "Ulicę Czereśniową" w kulinarnym wydaniu! Spośród wszystkich osób, które zostawią komentarz pod tym postem, Hubisiowa łapka wylosuje jedną, która dostanie od nas "Wielkie gotowanie na ulicy Czereśniowej. Przepisy na cztery pory roku". W tej sympatycznej książce mieszkańcy ulicy Czereśniowej zapraszają dzieci do wspólnego gotowania, prezentując ponad 50 przepisów na swoje ulubione potrawy. Z ich pomocą mali kucharze z łatwością przyrządzą wiosenną sałatkę z ziół, rzodkiewkowe myszki, lody na patyku, zupę z dyni, muffinki z kasztanami, czipsy z warzyw – i mnóstwo innych pyszności. Dowiedzą się też, jak wyhodować własne zioła, jak poradzić sobie z dziurami w naleśnikach czy jak siać rzodkiewki, żeby nie trzeba ich było potem zjeść wszystkich na raz. A nawet – jak zrobić własną książkę kucharską.

Warunek jest jeden, trzeba zostawić swoje imię i nazwisko oraz adres e-mailowy do kontaktu. Bawimy się do 27 lipca włącznie :-).

Ściskam serdecznie,

 ***Wyniki***

Kochani,  serdecznie dziękujemy Wam za udział w rozdawajce. Obiecujemy, że to nie ostatnia tego lata :-). I by nie przedłużać, od razu napiszę Wam, że Hubisiowy paluszek pokazał na ten komentarz:

Moniko, serdecznie gratulujemy wygranej i prosimy o kontakt z podanego przez Ciebie e-maila. Będziemy czekać do końca lipca. Pisz na adres e-mailowy podany w zakładce kontakt. Jeśli się nie zgłosisz, będziemy losować dalej.

 ***Wyniki - aktualizacja***

Z uwagi na to, że do 3 sierpnia Monika nie zgłosiła się po wygraną, losowaliśmy jeszcze raz. Tym razem padło na:

Kasiu, gratulujemy i czekamy na sygnał od Ciebie do 10 sierpnia włącznie :-).

Hubisiowa mama